نمی‌فهمیدم چرا باید به ملاقاتش می‌رفتیم. مادربزرگ به سختی ما را می‌شناخت. مامان بهم می‌گفت: «پیشش می‌رویم تا تنها نباشد. حتماَ تو هم دوست داری.» نه، واقعیت نداشت. وقتی حالت بد است احساس شرم می‌کنی از اینکه دیگران تو را ببینند. و وقتی کسی دارد می‌میرد دلش می‌خواهد تنهایش بگذارند.
من و تو / نیکولو آمانیتی
بر سر قبر من گریه نکنید
من آنجا نیستم
من آنجا نخوابیده‌ام
من بادی هستم که می‌وزم،
من الماسی در برفم که می‌درخشم،
من نوری هستم در گندمزارها
من باران نرم پاییزم
هنگامی که در بامداد،
آرام بیدار می‌شوید روح من همچون کبوتری، آرام بال می‌گشاید
من ستاره‌ای نورانی در شبم
بر سر قبر من گریه نکنید
من آنجا نیستم
من نمرده ام.
از سروده‌های سرخپوستان
