بوسیدن پای اژدها

یادداشت‌های نیمه‌شخصی که به مرور زمان تکمیل می‌شوند

چالش حذف آمارگیر از وبلاگ

۲۰ بهمن ۹۴ ، ۱۲:۴۷
نویسنده : کازی وه

فکرمی کنم اکثر ما این عبارات را در شبکه های اجتماعی زیاد شنیدیم:

فالو= فالو

آنفالو=آنفالو

آنفالو=آنفالو+ بلاک!

آنفالو=آنفالو+ بلاک+ ریپورت!

تروخدا فالو کن!

فالو کن دیگه!

فالو لطفا! فالو!

(این آخری ها، آدم را بیشتر یاد بچه های دستفروش خیابان و مترو می اندازند)

فکر می کنم خیلی هایمان از فضای شبکه های اجتماعی به وبلاگ پناه آورده ایم تا بنویسیم، دیگران را بخوانیم و با دیگران ارتباط برقرارکنیم. نقش مورد آخر در وبلاگ نویسی خیلی مهم است. ما دوست داریم با دیگران ارتباط برقرار کنیم، دوست پیداکنیم و بعضا دوستی هایمان را به فضاهای دیگر هم بکشیم اما به نظر نمی رسد بعضی هایمان راه درستی را انتخاب کرده باشیم. اگر از یک سری که مدام کامنت میگذارند به من هم سر بزن و وقتی وبلاگشان را باز می کنی هیچ چیز به دردبخور و درست درمانی پیدا نمی کنی، یا درحالت بدترش تازه دو، سه روز است وبلاگ را باز کرده اند و اولین پستشان سلام و علیک و خوش آمد به خودشان، دومیش امروز حالم خوب نیست پیشنهادتون چیه و سومیش هم چرا کامنت نمیذارید جوجوهاست صرف نظرکنیم؛ بعضی هایمان داریم مطابق اصل نظر مقابل نظر عمل می کنیم. یعنی تا وقتی من را بخوانی و نظر بگذاری می خوانمت و برایت نظر میگذارم و اگر یک روزی بفهمم دیگر من را نمی خوانی دیگر سراغت هم نمی آیم. با اینکارمان داریم از خودمان و نوشته هایمان دور می شویم. این طور نظر گذاشتنمان از سر وظیفه است نه اینکه حرفی برای گفتن داشته باشیم. اینجوری یک چشممان به آمارگیر است، یک چشممان به توقعاتی که آدم های مختلف از نوشته هایمان دارند. این طور هر پستی که کامنت و بازدید کمتری داشته باشد افسرده مان می کند و باعث می شود به جای اینکه سیر نوشته های خودمان را طی کنیم به این فکر کنیم چی بنویسم که مردم دوست داشته باشند؟ که خب این هیچ فرقی با چی بپوشم، چی بگم، چطور بخندم، چی بخونم، چطور فکر کنم، کجا برم که دیگران دوستم داشته باشند ندارد. همانقدر که باور دارم وبلاگ بی خواننده وبلاگی مرده است، باور دارم وبلاگ خوب مخاطب خودش را پیدا خواهد کرد. البته در صورتی که به دنبال مخاطب باشیم نه طرفدار. والا به نظرم وبلاگ نویسی که به تعداد طرفدارانش می نازد هیچ فرقی با آنکه به تعداد فِرند های فیسبوکش -ولو که اکثرشان را نشناسد- ندارد.

به عنوان کسی که یکی از لذتبخش ترین تفریحاتش خواندن وبلاگ های دیگران و ولگردی در آرشیو وبلاگ های قدیمی و فسیل شده است و نظر میدهد در صورتی که حرفی برای گفتن داشته باشد و تعداد خواننده و نظر هم برایش مهم نیست و آمارگیر هم ندارد؛ دوست دارم شما را به چالش حذف آمارگیر از صفحه مدیریت وبلاگ و خود وبلاگ، چک نکردن مدام آمارها و نشمردن تعداد نظرات و لایک ها و حضور و غیاب نکردن خوانندگان دعوت کنم. تا خودمان باشیم و فقط برای خودمان بنویسیم و اگر دیگرانی هم هستند مارا به خاطر همینی که هستیم دوست داشته باشند نه آنچه که دوست دارند باشیم و نیستیم.

آمارگیر حذف آمارگیر چالش

سلام
blog امکان حذف آمارگیر از صفحه مدیریت رو نداره که!
فقط میشه از صفحه اصلی وبلاگ آمارگیر رو حذف کرد
سلام طیبه جان. چرا میتونی با زدن ضربدر آمارگیر از صفحه مدیریت حذفش کنی!
:)))))))))))
چقدر میخندی تو! بترکی دختر :))
لبیک!:دی
علیک لبیک :دی
من هم حذفش کردم :)
درود برتو شیر زن آریایی :))
یه موردی داشتم روزی سه نوبت، صبح و ظهر و شب، قبل از هر وعده غذایی می‌‌اومد و کامنت می‌ذاشت که بااجازه دنبالت کردم و دنبالم کن و فلان و بیسار و این صحبتا! وبلاگشم به قول شما پر بود از حرفایی که صدر تا ذیلش دو قرون هم ارزش ندارن؛ یه مدت محل نذاشتم تا خسته شد دیگه نیومد :))
با کیا شدیم 80 میلیون :))
عتیقه ها:)))
چرا کامنت نمی ذارید جوجو ها عااالی بود :)))

منم آمارگیر ندارم. خیلی بده که نوشته های آدم به جای اینکه حس واقعیش باشن و چیزی که خودش دلش می خواد, باب میل بقیه نوشته بشن.
ما ک واسه روزنامه و مجله نمی نویسیم, دیگه تو وبلاگ خودمون ک اختیارشو داریم و هیچ چماقی م بالا سرمون نیست که می تونیم خودسانسوری نکنیم حداقل.
کاش اینجا ک برای بیان حرفامون آزادتریم اینو از خودمون دریغ نکنیم.
موافقم! بادبان ها بالا! پیش به سوی خودبودگی :))
خیلی وقته دیگه نه به آمارم گیر میدم و نه تعدااد خواننده ها. خیلی جالبه که به شکل یه چالش داری به بقیه پیشنهادش میدی. باعث میششه آدم راحت تر بنویسه. البته همیشه رضایت خواننده های وبلاگ مهمه حتی اگه یک نفر باشه. اما خیلی خوبه که درگیر آمار و لایک و کامنت نشیم و برای خودمون بنویسیم و برای خودمون بخونیم.
سوگند میشه منظورت رو از رضایت توضیح بدی؟ نفهمیدم! :دی
حرف هاتون رو خوندم درست میگید ولی اگر من شما یا کس دیگری رو دعوت نکنم چجوری وبلاگ هامون ارتباط داشته باشن  ولی در کل درست میگید :/
ما از شبکه های اجتماعی پناه آوردیم اینجا که از این دنبال دنبال ها دور شویم :(((
وبلاگ مخاطب خودش رو پیدا میکنه دوست عزیز. شما تمرکزت رو بذار روی وبلاگ نویسیت خواننده خودش می آیِه :دی
من نمی خوام دروغ بگم آمار واسم مهمه 
وقتی ببینم که زیاد بازدید کننده دارم خوب خوشحال میشم و تشویق میشم خوبتر پست یا نوشته بنویسم:|
خوب اگه کسی نوشته هام رو نخونه دلسرد میشم :/
وبلاگ رو با اینستا اشتباه گرفتن
معمولا اینستا روهم با فیسبوک اشتباه میگیرن!
منطقی بود ، حدف شد :)
:)
من ک اصلا ب آمارگیر کاری نـدارم و هیچوقتم چکش نـکردم
براساس همین نرمی ک توی بلاگ بوده ، خب بوده دیگ ، کاریش نداشتم
ولی هیچوقت بهش اعتماد نـدآشتم و نـدآرم  : ))
آره تو دقیقا واسه خودت می نویسی. از نوشته هات معلومه :)
خیلی وقت بود این حرف تو دل منم گیر کرده بود.
ولی "تا وقتی من را بخوانی و نظر بگذاری می خوانمت و برایت نظر میگذارم" دلیل داره. قبول کن که سر همه ما شلوغه و مشکلات برای همه ما پیش میاد. حتی روزهایی شده که من یادم رفته وبلاگی هم دارم و میتونم حرفم رو اونجا بزنم!! برای همین میگم یکم از این نظر به دوستان حق بده. جدیداً حتی بین فامیل و اشنا هم اینطوری شده چه برسه وبلاگ!
یکم ناواضح بود منظورت برام. اگه وقت کردی بیشتر توضیح بده. ممنون :)
من همون اول که وبلاگم رو استارت زدم آمارگیر google analysis رو نصب کردم ولی چون تحریممون کرده گوگل و باید هر دفعه با فیلتر شکن بازش میکردم، کلا بیخیال آمار وبلاگ شدم و الان اصلا نمیدونم چند نفر میخونن. به قولی " بی خبری، خوش خبریه" . همونطور که خودت گفتی ممکنه اگه زیاد رو آمار تمرکز کنیم، به جای اینکه حرفی که دلمون میخواد رو بنویسیم، حرفی میزنیم که مخاطب بیشتری رو جذب میکنه و این یعنی نابودی :)
و این بعنی نابودی :) آره.. این بعنی کم کم نابودی!
منظورم از رضایت اینه که وقتی کسی وقت میزاره و وبلاگ منو دنبال میکنه و میخونه باید بهش احترام بزارم. مثلا با درست نویسی یا توجه به نظراتش، داشتن سوژه های مختلف و رعایت ادب.
اینکه به آمار توجه نکنیم معنیش این نیست که به افراد بی توجه باشیم. 
 یکبار یه کامنت دیدم یکجایی که نوشته بود" قلمتون خیلی خوبه ها، فقط سوژه ها رو بیشتر کنید!" صاحب وبلاگ هم جواب داده بود" وقتش چی؟ وقتش رو هم بیشتر کنیم؟"
هم با نقد، هم گفتگو، هم پیشنهاد و هم با رعایت ادب موافقم اما نظرم اینه که وبلاگ نویسی یه کار سلیقه ایه و نوشتن یک وبلاگ صددرصدر مطابق سلیقه نویسنده است. پس این وسط سلیقه خواننده چی میشه؟ اون میتونه انتخاب کنه که اون وبلاگ رو بخونه یا نه، یک مطلب رو بخونه یا نه. 
همونطور هم که خودت گفتی بی توجهی به آمار به معنای بی توجهی به افراد نیست :)

سلام موافقم فقط یه چیزی در تکمیلش بگم قرار نیست وبلاگ نویسی نویسنده از سلیقه ی خودش خارح باشه. تنوع سوژه به معنی تلاش فکری نویسنده و اهمیتی که به وبلاگ نویسی میده مدنظرمه وگرنه برای جذب یا نگه داشتن مخاطب نباید چیزی بنویسیم که از سلیقه و علاقمون خارج باشه.
اون کامنت اگر از سمت فردی باشه که وبلاگ رو دنبال میکنه، به نظرم میتونه یه انتقاد مفید باشه اما از سمت یه خواننده ی گذری نمیتونه نظر درستی باشه
منم موافقم سوگند :)
موافقم
نمیدونم چرا ملت حس میکنن اجباره کامنت بذارن حتما. این جور کامنتا دبگه تهشن:
بعدا میخونم- :) -میای همدیگه رو فالو کنیم؟-...

چالش پذیرفته شد.
خوشحالم کردی نهال :)
کاملا درست میگید ... وبلاگ و وبلاگنویسی نباید مثل بقیه شبکه ها بشه ؛ باید متفاوت بودنش حفظ بشه ...
و باز هم کاملا قبول دارم که وبلاگ خوب مخاطب خودش رو پیدا میکنه :)
آمارگیر از وبلاگ حذف کردم ولی از مرکز مدیریت نه! من هیچوقت حاضر وغایب بودن خواننده هام رو چک نمیکنم اما ای پی ها رو چک میکنم اونم به این علته که ای پی آشنا توشون نباشه( منظور از آشنا خواننده ها نیست)

همینشم خوبه. مرسی :)
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی