بوسیدن پای اژدها

یادداشت‌های نیمه‌شخصی که به مرور زمان تکمیل می‌شوند

لاو یا زندگی دوگانه ورونیک؟*

۲۵ تیر ۹۸ ، ۰۱:۳۸
نویسنده : کازی وه

اورهان پاموک می‌‌گوید: 《ما بوسه بر لب را از پدر و مادرمان یاد نمی‌گیریم. ما این را مدیون سینما هستیم.》 

دارم به فیلم‌هایی که بعد از تماشایشان بوسه‌هایم بهتر شدند فکر می‌کنم.

* Love 2015 - gaspar noe

Double life of Veronique 1991 - kieslowski

اتفاقا آن بوسه های عاشقانه رو من از پدر بزرگم آموختم. از همون پدر بزرگهایی که ریش و سبیلشان همیشه تیغ کرده بود و همچون سمباده ی خشنِ آهن، مادر لب و دهن ما رو عنایت میفرمودند.... از اون لحاظ
از اون لحاظ که بعله! تا سه روز تیغ‌هاشو از لب و لوچه‌مون درمیاوردیم.
جالب بود منم باید فکرکنم :))
ما عشق بازی رو از فیلم ها یاد گرفتیم ..
یا به عبارتی تخیل هنرمند به یاری تخیل ما اومده.
خب اگه اینطوری فک کنیم که همه چی نوعی تلقینه، مث یه کاغذ سفید، هرچی بنویسی توش یا اینطوری بگم هرچی بنویسن توش، معرف همون میشه، مگه اینکه خودش واقعا خلاقیت به خرج بده و عوضش کنه که کار سختیه، واسه همین اگه به ما میگفتن و میدیدم که مثلا مالیدن آرنج به هم عاشقونه س، واسه ما از بوسه بهتر میشد D:
مگه مالیدن آرنج بهم عاشقانه نیست؟ :دی
بهش دقت نکرده بودم! :))
میشه تبین کنی  چطور بوسه هات بهتر شد؟ یا مثلا  یه ویدیو اموزشی چیزی پیدا کنی بفرستی.
کور شوم اگر بخام شوخی کنم کاملا جدی میپرسم
یکم خلاقیتت رو ارتقا بدی، تصور و تمرین؛ حله!
باید برم بپرسم ببینم بعد کدوم فیلما کیفیت بوسه م ارتقا یافته پس :))) خودم از کوجا بدونم :دی
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی