ما با هم حرف نمی‌زنیم. ما دست هم را نمی‌گیریم. تلاشی برای خنداندن هم نمی‌کنیم. ما با هم قهر نیستیم. ما تمام نشده‌ایم و امیدی هم به ادامه دادن نداریم. ما وانمود نمی‌کنیم. ما ادعای وفاداری و پشتیبانی نمی‌کنیم. ما انتظاری از هم نداریم. حتی همین را هم به هم نگفته‌ایم. ما ناگفته‌هایمان را قورت می‌دهیم. سبیل هم را هم چرب نمی‌کنیم. ما انتخاب کرده‌ایم که مرز‌ها را دیوار به دیوار دور خودمان بکشیم. توی تنهاییمان فرو برویم. از خلسه‌ها تغذیه کنیم و در سکوت آواز خودمان را بخوانیم. فقط نمی‌دانیم و نمی‌توانیم هم بفهمیم که آیا هنوز همدیگر را دوست داریم؟
آقا کرم |
۲۲ شهریور ۹۷ ساعت ۲۳:۳۵
