از تکنولوژی های خوب یکیش همین دوست عزیزمان ویدئو کال؛ مرسی که ما را به دوست های مهاجر راه دور و درازمان وصل می کنی.
پ ن: چقدر بدم میاد وقتی کم حرفم و نهایت حرف زدنم ختم میشه به یکی دو خط یا توی مکالمه فقط میگم خب! آره! باشه! چرا؟ بازم بگو! ها؟ ها! و تبدیل میشم به چندش ترین مکالمه کننده دنیا که انگار حافظه اش و قسمت تکلمش باهم به آسفالت سابیده و رفته.. هوووف که حالم بهم میخوره از این حال و روز خودم!
