وقتی بیموقع، بدون فکر یا در حالت هیجانی یک حرفی از دهانم در میآید که نباید، مثل همین الان، هر وقت به یادش میافتم؛ چه چند روز یا چندماه و چندسال بعد، فرق سرم را برای کوبیدن به دیوار نشانه میگیرم و از تصور مغز له شده در جمجمه ام با ترس از خودم میپرسم چرا آدم نمیشی وقبل از حرف زدن خوب فکرنمیکنی؟ بیشعور!