به خدای دلهای پر و خالی
به آسمان آبیتیره و تار شبش
به بادی که هر وقت میوزد لای موهام احساس میکنم دست های اوست
پناه بر خدای امید و ایمان
از شر از دست دادن آدمهایی که وجودشان وجودم است.
