وبلاگ مهشید عزیز را برای چندمین بار تخته کردند. و او که سواره نظامیست کیبورد به کمر یک وبلاگ جدید زده. این را هم نوشته و بهتر از هر کس دیگری احساس و تجربه و فکرش را بیان کرده. آدرس جدید مهشید: causeway.blog.ir
قصه آن قدر تکراری و دست مالی شده‌است که خودمانیم بعد از تجربه‌ی هفت هشت بار فیلترینگ هوشمند و خنگ‌مند، تخته شدن کائنات نتوانست ناراحتم کند. متعجب شاید اما ناراحت؟ ابدا. عادت کرده‌ام رخ دادن هر چیز اگر نه چندان تلخ اما گَس را در زندگی به فال نیک بگیرم و راهم را از جاده‌های جدید تر ادامه بدهم. نوشتن که برایم شبیه هزار و یک شیوه‌ی اعمال شکنجه‌های استکهلمی عمل می‌کند دیگر جای خود دارد. اسامی قدیمی را دور ریخته‌ام. طبق عادت چندصد ساله‌ام برای ادرس برگزینی سراغ دیکشنری اجنبی‌ها رفتم. به قصد فال واژه‌ها با نهایت خلوص درون نیت کردم و انگشت لای صفحه‌ای کشیدم. قرعه آمد /causeway . در معنای جاده‌هایی که از سطح زمین مرتفع‌تر است. دیدم خود زندگی هم همین است اصلا.
