بوسیدن پای اژدها

یادداشت‌های نیمه‌شخصی که به مرور زمان تکمیل می‌شوند

فی فی ها

۲۴ آبان ۹۵ ، ۰۰:۴۷
نویسنده : کازی وه

فریبا کلهر را خیلی دوست دارم. شبیه من است؛ پر از حرف و ایده و قصه. با یک فرق بزرگ، و آن هم قلم خوبیست که همه حروف زندانی توی کله اش را آزاد می کند و از همه مهمتر خودش را. از کجا میدانم خودش هم همراه با قصه هایش رها می شود؟ همم ناسلامتی من هم از این کارها کرده ام ها.

این فریبا، دومین فریباییست که دوستش دارم. شاید هم قرار است همه فریباهایی که سر راه من قرار میگیرند به همین لذیدی باشند.