بوسیدن پای اژدها

یادداشت‌های نیمه‌شخصی که به مرور زمان تکمیل می‌شوند

نقاش لال

۴ مهر ۹۵ ، ۰۰:۰۱
نویسنده : کازی وه

من هنوز هم با قطعیت فکر‌می‌کنم خدا بایستی یک کم، فقط یک کم از استعداد ترسیم را شده توی یک سلول کوچولو از انگشت شست دست چپم میریخت که آن وقت بوم نقاشی و رنگ‌هایم را بر‌می‌داشتم و از همه‌جا می‌زدم به چاک و تا ابد هم با هیچکس حرف نمی‌زدم. هوووم. چه خیال خامی!

:/
همش استعداد نیس تو علاقشو داری
بجای خودزنس تو یه آموزشگاه ثبت نام کن=)))
اینقد هستن کسایی که از نقاشی ادواتش رو دارن و ادعاشو :)
در حد پورنگ دوساله اس نقاشیشون ولی کم نمیارن
قبلا خیلی امتحان کردم. واقعا مستعد نیستم. اما شاید بشه تا یه حدی که دل خودم راضی بشه توش پیشرفت کرد.
آی گفففتی
دقیقا حس منو بیان کردی
نقاشی یه جور آرامش میاره. برای من مخصوصا که میدونم قرار نیست جایی عرضه بشه.
نقاش بودن ارزوی خیلی هاست ... من همیشه عاشق نقاش ها بوده ام...
به نظرم استعداد خیلی مطرح نیست در این موراد. البته قبول دارم یه چیزایی هم ذاتیه، اما خب اکتسابی هم هستن.
بیشتر برمیگرده به انگیزه، علاقه و پشتکار. باشد که رستگار شوی D:
شایدم استعداد داده یکم بیشتر بگرد دنبالش
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی