بوسیدن پای اژدها

یادداشت‌های نیمه‌شخصی که به مرور زمان تکمیل می‌شوند

پناه می‌برم

۲ تیر ۹۵ ، ۰۰:۵۵
نویسنده : کازی وه

به خدای دل‌های پر و خالی

به آسمان آبی‌تیره و تار شبش

به بادی که هر وقت می‌وزد لای موهام احساس می‌کنم دست های اوست

پناه بر خدای امید و ایمان

از شر از دست دادن آدم‌‌هایی که وجودشان وجودم است.